روزیاتو نوشت: گاهی والدین بیش از حد به فرزندان خود کمک می کنند، اما نمی توانند برای فرزندان خود زندگی کنند. وظیفه والدین کمک به رشد و کسب تجربه فرزندان است و بسیار مهم است که زیاده روی نکنید.
در زیر در مورد کارهایی صحبت خواهیم کرد که والدین هرگز نباید با فرزندان خود انجام دهند.
1- شما در عوض صحبت کنید
همه چیز از لحظات زیبایی شروع می شود که از یک کودک کوچک نام او را می پرسند و پدر و مادرش به این سوال پاسخ می دهند. اگر والدین فقط تا زمانی که کودک یاد بگیرد این کار را انجام دهند خوب است، اما بسیاری از والدین در همه جا صحبت می کنند، حتی از طرف فرزند نوجوانشان. در خانه، در فروشگاه و هر جای دیگر.
مشکلش چیه؟ این به والدین این فرصت را می دهد که به جای فرزندشان صحبت کنند. اگر خودش از شما می پرسد، می توانید راهنمایی سریع در مورد نحوه پاسخ دادن به او بدهید. اما قطعا نباید به جای او صحبت کنید.
چه کار باید بکنیم؟ دفعه بعد که می خواهید به جای فرزندتان صحبت کنید، سعی کنید عقب بایستید و به او اجازه دهید خودش صحبت کند.
2- دوستش خواهی بود
بسیاری از والدین سعی می کنند با فرزندشان دوست باشند و نمی خواهند چیزی را از آنها پنهان کند. این رفتار والدین قابل درک است، اما بیایید نگاه دقیق تری داشته باشیم. به کی میگی دوست؟ کسی که می توانید در سطح یکسان با او صحبت کنید. بله، شما می توانید هر چیزی را به یک دوست بگویید.
اما والدین نقش متفاوتی دارند: والدین از فرزند خود مراقبت می کنند و او را عاشقانه دوست دارند. نیازی به ایجاد یک دوستی بسیار نزدیک با کودکان نیست. بگذارید در میان همسالانش به دنبال دوستان بگردد. زمانی که کودک به محبت و حمایت نیاز دارد، والدین حضور دارند.
چه کار باید بکنیم؟ از نزدیک شدن بیش از حد به فرزندتان بپرهیزید. یاد بگیرید که از فرزندتان حمایت کنید و به او احترام بگذارید.
3- به خواسته های او به درستی پاسخ نمی دهید
ما به خوبی می دانیم که میوه ها و سبزیجات مفیدتر و سالم تر از شیرینی و شکلات هستند و کفش های جدید مفیدتر از عروسک ها و اسباب بازی ها هستند. به همین دلیل والدین به فرزندان خود می گویند که چه چیزهایی باید بخواهند و چه چیزهایی که نباید بخواهند.
عواقب این رفتار چیست؟ این خود واقعی، خواسته ها و اهداف فرزند شما را سرکوب می کند. این رفتار می تواند کودک را به یک قربانی بی گناه تبدیل کند یا حتی او را در مقابل همه شورشی کند.
چه کار باید بکنیم؟ ببینید فرزندتان به چه چیزی نیاز دارد و چه می خواهد. اگر لازم است عادت خوبی را به او بیاموزید، از زور پرهیز کنید و ملایم باشید.
4- شما بیش از حد به او کمک می کنید
سایر کودکان 2 تا 3 ساله می توانند به طور مستقل لباس های مختلف را بپوشند و در بیاورند، لیوان ها را بشویند و لباس های کثیف را در ماشین لباسشویی بگذارند. علاوه بر این، کودک در این سن واقعا دوست دارد خودش کارها را انجام دهد.
اما والدین چه می کنند؟ آنها تقریبا تا زمان ازدواج به پوشیدن لباس های کودکان خود ادامه می دهند. و توجیه این رفتار همراه با جمله «او نمی تواند این کار را انجام دهد!» والدین به فرزندانشان اجازه انجام دادن، امتحان کردن و تجربه کردن چیزها را نمی دهند. با این حال، بعداً تعجب می کنند که چرا فرزند نوجوانشان بی نظم است یا در کارهای مختلف به آنها کمک نمی کند.
چه کار باید بکنیم؟ به فرزندتان اجازه دهید تا جایی که ممکن است مستقل انجام دهد.
5- سلیقه او را شما تعیین کنید
والدین اغلب سعی می کنند سلیقه خود را در کتاب، موسیقی و لباس به فرزندان خود تحمیل کنند. آنها قصد بدی ندارند اما این رفتار فردیت فرزندشان را می گیرد. و در بسیاری از موارد باعث لجبازی کودک می شود و سعی می کند دقیقا برعکس آنچه والدینش می خواهند عمل کند.
چه کار باید بکنیم؟ فیلم های مورد علاقه خود را تماشا کنید و به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید. با فرزندتان در مورد ستاره های مورد علاقه خود صحبت کنید.
6- پولش را می شمارد
از فرزندتان در مورد پول جیبی اش نپرسید و سعی نکنید بفهمید چقدر پول برایش باقی مانده است. بدترین کاری که می توانید انجام دهید این است که کیف یا کیف او را جستجو کنید. این بلافاصله اعتماد او را از بین می برد.
مهم نیست چقدر پول برای فرزندتان باقی مانده است. بگذارید آن را برای هر چیزی که می خواهد ذخیره کند.
چه کار باید بکنیم؟ به فرزند خود بیاموزید که از نظر مالی موفق باشد و اجازه دهید با پول خود هر کاری می خواهد انجام دهد.
7- سرگرمی ها و علایق او را شما تعیین می کنید
به عنوان مثال، والدین دوست دارند فرزندشان نواختن ساز را یاد بگیرد و حاضرند او را سه بار در هفته به کلاس های موسیقی ببرند. والدین اغلب ناخودآگاه سعی می کنند یک سرگرمی را به فرزندشان تحمیل کنند.
چه کار باید بکنیم؟ صبور باشید و به فرزندتان توجه کنید، به علایق و خواسته های او توجه کنید و از او بپرسید که چه چیزی را دوست دارد و بگذارید در همان زمینه رشد و تکامل پیدا کند.
8- موفقیت های او را از آن خود می دانید
شاید در شبکه های اجتماعی مادرانی را دیده باشید که خودشان و بچه هایشان را دور هم جمع می کنند و مثلاً می گویند: «ما خوردیم» یا «تازه راه افتادیم.» حتما حمایت زیادی از فرزندشان می کنند، اما به این چیزها توجه نمی شود. موفقیت والدین و متعلق به فرزند است.
هر چه کودک بزرگتر می شود، وضعیت جدی تر می شود. کم کم پدر و مادرها شروع به صحبت در مورد دانشگاه رفتن و شغل شدن فرزندشان می کنند. و طوری این کار را می کنند که انگار کار خودشان است. در حالی که بچه ها از این کار متنفرند.
چه کار باید بکنیم؟ از موفقیت های فرزندتان خوشحال باشید، اما آنها را موفقیت خود ندانید.
9- هدایای او را شما تعیین می کنید
کودکی که صحبت کردن را یاد گرفته است حق دارد هدیه خود را انتخاب کند. و لازم نیست این هدیه یک لباس دیگر یا یک اسباب بازی آموزشی باشد.
درست است که همیشه نمی توان به آنها اجازه داد که خودشان تصمیم بگیرند. اما با انجام این کار، چیز بسیار مهمی به فرزندتان می دهید: قدرت انتخاب، تصمیم گیری و رویارویی با پیامدهای انتخاب ها و تصمیم های خود. این مهارت در زندگی بزرگسالی بسیار مهم است.
چه کار باید بکنیم؟ اجازه دهید فرزندتان هدایای خود را انتخاب کند.
10- یواشکی وارد زندگی شخصی او می شوید
این امر به ویژه زمانی که کودکان در سنین نوجوانی هستند صادق است. فرزند شما دوستان خود را دارد و پرسیدن در مورد دوستانش هدفی جز آزار او ندارد. بسیاری از کودکان زمانی که احساس راحتی و آشنایی داشته باشند مشکلات شخصی خود را با والدین خود در میان می گذارند.
چه کار باید بکنیم؟ به جای تجاوز به زندگی شخصی فرزندتان، حریم خصوصی او را به او بدهید. اگر متوجه شدید که او تمایلی به افشای جزئیات ندارد، زیاد سوال نپرسید. و البته هرگز پیام خصوصی فرزندتان را بدون اجازه او نخوانید.
